Tekst door Yolanda Wevers van De Hofpas.
Met een zwierig gebaar plaatst Yvonne een bierglas onder de tap en met vaste hand tapt ze een bier met een perfecte schuimkraag. Ze draait zich om en begint aan een cappuccino en heeft onderwijl oog voor een klant die het etablissement betreedt en die ze, charmant en met een persoonlijk opmerking, begroet. Het is duidelijk: hier is iemand in haar element. Iemand die zich voelt als een vis in het water.
Dat was een paar maanden geleden nog wel anders. Toen zat Yvonne thuis, starend naar een stapel sollicitatiebrieven en evenzoveel afwijzingen. Afwijzing na afwijzing werkt op iedereen behoorlijk demotiverend. Zo ook op haar. Maar de moed om weer aan de slag te gaan, heeft ze nooit verloren. Na ruim dertig jaar carrière in de zorg, receptiewerk en administratie belandde Yvonne, een aantal jaar geleden na een reorganisatie via de WW in de bijstand. En als je dan de vijftig gepasseerd bent, lijken de deuren zich niet meer voor je te openen. Meedogenloos word je door anonieme krachten op een zijspoor gerangeerd. Een zijspoor met bijzonder weinig perspectief. Je ervaring, je werklust, je opgeruimde karakter, niets lijkt dan meer te tellen. Je leeftijd is allesbepalend. Vrijwilligerswerk hield haar op de been.
Yvonne had zich inmiddels ook aangemeld voor een zogenaamde Stipbaan. Dit zijn door de gemeente Den Haag betaalde banen in het bedrijfsleven. Mensen met een ‘afstand tot de arbeidsmarkt’ (wat dat ook moge zijn), krijgen via deze banen weer een kans om een plek te veroveren op de arbeidsmarkt. Yvonne werd op een goede dag gebeld met de vraag of ze zin had in een baan als gastvrouw bij café (en binnenkort ook brouwerij) De Prael. Ze wist niets van bier en brouwen, maar ze zei ja. De rest is geschiedenis. Yvonne werkt nu al weer enige maanden met heel veel plezier en trots bij De Prael. “Het is of ik hier weer een familie heb gevonden. Bij De Prael wordt echt naar je geluisterd, je wordt gewaardeerd en je telt mee. Ik ben echt trots op dit bedrijf”, zegt ze zichtbaar geëmotioneerd.
Tekst loopt door onder de foto.
Café, brouwerij, restaurant en officieel leerbedrijf
De Prael aan het Esperantoplein in het Energiekwartier, de wijk rond de oude gasfabriek, is een nieuwe vestiging van het Amsterdamse brouwerij/café dat al sinds 2002 bestaat. Uitgangspunt van De Prael, ooit opgezet door twee psychiatrisch verpleegkundigen, was daar om psychiatrische patiënten een baan te bezorgen. En met succes. De Amsterdamse Prael brouwt per week 200 hectoliter bier en verkoopt dat niet alleen in het eigen café, maar zet die ook af bij allerlei andere cafés in en rond de stad. Een soortgelijk concept is nu van start gegaan in Den Haag.
Maar de Haagse Prael is naast café, brouwerij en restaurant ook nog officieel leerbedrijf dat zich specialiseert in de zorg voor mensen die de reguliere opleiding om wat voor reden dan ook niet voor elkaar krijgen. Jan Koppen is o.a. verantwoordelijk voor het stroomlijnen van deze opleidingen: ‘Bij ons is de mens het uitgangspunt. Niet de leerstof. Wij sluiten aan bij interesse, kennis en kunde van onze werknemers. Uiteindelijk leren ze precies hetzelfde en sluiten de opleiding ook af met het officiële diploma. Maar de route er naar toe is heel anders en voor iedereen verschillend.’
Het hele bedrijf is doortrokken van dit sociaal-maatschappelijke beleid. Ook de leveranciers zijn bijvoorbeeld zo gekozen dat ze een maximaal positieve invloed hebben op de omgeving. Lokale producten, lokale producenten. Producten met een lage ecologische voetafdruk. Een betaalbare kaart. Aan alles is gedacht. In alles een positieve bijdrage willen leveren aan de samenleving. Dat is de filosofie van De Prael.
Tekst loopt door onder de foto.
De locatie
Maar wie bij De Prael binnenloopt, ziet dit sociaal-maatschappelijke karakter er niet direct vanaf. Je komt niet binnen in een veredeld buurthuis. Integendeel. Het is op de eerste plaats gewoon een heel professioneel bedrijf. Het café is mooi, ruim, modern en stoer ingericht en doet in niets denken aan de onderliggende filosofie. Het is gewoon een heel leuk café met een heerlijke ontspannen sfeer. Ook de locatie van De Prael is uitstekend gekozen. Het Energiekwartier is een wijk in opkomst en De Prael zou hier zomaar het kloppend hart van kunnen worden. Het terras aan het water met de oude gasfabriek als buurman, zorgt voor een bijzondere sfeer. Aan het eind van de middag, als de zon begin te zakken, is het fantastisch vertoeven op het terras aan de overkant van de Kleine Veerkade.
De Prael is een bedrijf zoals je zou willen dat veel meer bedrijven hun business voeren. Op de eerste plaats natuurlijk gewoon een goed product leveren, maar daarbij de ogen niet alleen gericht houden op de boekhouding , maar ook op de mensen waarmee je het bedrijf maakt. En dat lukt bij De Prael bijzonder goed.
Als ik weg ga stopt floormanager Robin mij nog een koekje in handen. Geen standaard koffiekoekje uit het bekende aluminium cellofaantje, maar een vers gebakken koekje uit eigen bakkerij “Deze koekjes zijn gebakken door onze bakker in opleiding. Ja we hebben een werknemer die houdt van koekjes bakken, dus dan doen we dat.” Kijk, het is deze houding die zo typerend is voor De Prael. Proost!
Tekst loopt door onder de foto.
Hofpasvoordeel
Met De Hofpas krijg je korting bij De Prael. Tussen 09.00 en 16.00: een heerlijke kop Bocca Coffee Roasters zwarte koffie met een stuk huisgemaakte appeltaart met of zonder slagroom voor €4,50. Ook profiteren van deze en vele andere voordelen? Vraag De Hofpas dan gratis aan!
