De John Blankensteinprijs van 2020 zal voor het eerst niet uitgereikt worden in het jaar zelf, door de afgekondigde lockdown is er voor gekozen om de prijsuitreiking te verplaatsen naar het voorjaar van 2021. “Gezien de lockdown moesten we overleggen hoe het te doen, na dat overleg zijn we tot de conclusie gekomen om het te verplaatsen”, zegt Peter Scheffer van COC Haaglanden tegen Den Haag FM. De prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan mensen of organisaties die hebben bijgedragen aan de LHBTI-community in Den Haag.
“Het belang van de prijs is het feit dat het nog steeds lastig is om uit de kast te komen, om jezelf te zijn zonder angst en zonder veroordeeld te worden door je omgeving. Dat speelt nog steeds. Niet alleen in de sport, maar gewoon in de maatschappij: het aantal zelfmoordpogingen is onder deze groep is aanzienlijk hoger -zeker op jonge leeftijd- dan bij de heterogroep. Alleen dat is al een reden om deze prijs uit te reiken”, legt Karin Blankenstein van de John Blankenstein Foundation (JBF) uit, ook is ze een van de juryleden voor de prijs.
“Jezelf kunnen zijn is het belangrijkste wat er is! Het grootste plezier en de grootste kracht haal je eruit als je jezelf kan zijn. En dat kan nog steeds niet. Er wordt nog steeds gescholden, het meest gebruikte scheldwoord onder jongeren is het woord homo. Realiseer je wel dat je daar ook nog iemand mee kan kwetsen. Zeker de jongeren”, zegt Blankenstein. “Bij een doelpunt heb ik nog nooit gehoord: ‘dat is een mooi homo-doelpunt’. Maar als iemand valt is het wel meteen een mietje.”
“Ze zetten zich allemaal in voor deze doelgroep”
De genomineerden voor de John Blankensteinprijs zijn dit jaar Eveline van de Putte, Bija Jagroep, De Roze Règâhs, Stichting Internationaal Homomonument Den Haag, Podcast Spectrum en Rainbow & Friends. “Ze zetten zich allemaal in voor deze doelgroep. Of het nu is voor jonge LHBTI-ers is of voor ouderen of voor mensen van een andere etnische achtergrond; ze zetten zich allemaal op hun manier gigantisch in voor deze groep. Allemaal voor doelgroepen waar het vaak ook nog een probleem is. Dat verbindt al deze genomineerden; dat ze zich inzetten voor groepen waarbij dit nog steeds een heel lastig onderwerp is.”
De prijs wordt sinds 2009 uitgereikt in Den Haag, al bestaat de hoop dat het ooit niet meer nodig zal zijn om de prijs uit te reiken. “Als het over vijf jaar klaar is, dan is dat prima. Dan hebben we wat bereikt. Laten we hopen dat we in de toekomst over deze prijs kunnen zeggen: ‘weet je het nog? Dat we deze prijs moesten uitreiken?’.”